Regelmatig berichten de media over de vrijlating van een minderjarige delinquent, waarbij vaak tegelijk wordt uitgehaald naar het gerechtelijk apparaat dat jongeren regelmatig direct weer vrijlaat zonder dat ze voor hun overtreding werden bestraft. En zeker wanneer er een meerderjarige medeplichtige in het spel is die wel in voorlopige hechtenis zit, hebben veel mensen wel wat moeite met dit verschil in behandeling.

De geschiedenis van de (onderzoeks)politie is een heel specifiek onderwerp waar maar weinig mensen iets over weten. We bedoelen hier wel de geschiedenis van de onderzoekstechnieken, niet die van de opzienbarende zaken. Zoals iedereen, weet u natuurlijk ook wel dat wetenschap een steeds grotere rol speelt bij gerechtelijke onderzoeken. Maar weet u ook sinds wanneer dat zo is? En op welke manier? Enkele historici gaan de uitdaging aan en pogen het grote publiek kennis te laten maken met de geschiedenis van de politie en van haar steeds sterker wordende verbond met de wetenschap.

De naar schatting 10 à 12 miljoen Roma, die samen de grootste etnische minderheidsgroep vormen in Europa, hebben vaak een slechte reputatie. Deze groepen zigeuners worden gemarginaliseerd op het grondgebied van de Organisatie voor Veiligheid en Samenwerking in Europa (OVSE), worden vaak beschouwd als “dieven” en hebben dikwijls te lijden onder rassendiscriminatie of zelfs regelrechte haat van de kant van de plaatselijke bevolking in de gebieden waar zij (tijdelijk) verblijven.

Mag de bezitter van een wettig vergund vuurwapen dit wapen vrij uitrusten met allerlei accessoires en hulpstukken? Door het toevoegen van bepaalde onderdelen kan het wapen wettelijk verboden worden. Wanneer vormt het een inbreuk?

Wie de internationale misdaad wil bestrijden, heeft soms moeite om wegwijs te raken in de talrijke initiatieven die worden genomen of programma’s die worden opgestart door individuele landen, door de Europese Unie of nog door de Verenigde Naties. Criminele activiteiten bestrijken ook een steeds breder spectrum van onze maatschappij zoals drugstrafiek, mensenhandel en wapentrafiek, waardoor de bestrijding er niet eenvoudiger op wordt.

Zoals in de vorige artikels over de onderzoeksrechter (zie referentie onderaan) al duidelijk werd, kent de wet ruime bevoegdheden toe aan de onderzoeksrechter om hem in de gelegenheid te stellen de onderzoeken waarmee hij wordt belast, tot een goed einde te brengen. Dat is meteen ook de reden waarom de wetgever een aantal controlemechanismen in het leven heeft geroepen die bijkomende garanties bieden voor een goede werking van het gerechtelijk apparaat.