Zoals we al zagen in het voorgaande artikel, is de Britse politie sterk verankerd in lokale tradities. Toch zijn er ook duidelijke tekenen dat de organisatie stilaan evolueert naar een meer gecentraliseerde structuur.

Wat denken de Europese burgers over hun politie? Verschillen de meningen in Oslo, Lissabon of Brussel? Het EUPCN, European Crime Prevention Network, heeft een verslag – Public opinion and policy on crime prevention in Europe – gepubliceerd waarin de mening staat van burgers van 21 Europese landen.

Wanneer we kijken naar de organisatiestructuur van de politie in verschillende landen, en de mate waarin deze is gecentraliseerd, kunnen we twee belangrijke modellen onderscheiden. In sommige landen (zoals Frankrijk) is de organisatie gecentraliseerd onder het gezag van een enkele overheid en kent die een hiërarchische structuur. In andere landen (zoals Groot-Brittannië) is de organisatie juist gedecentraliseerd.

Moet de rechter een bewijs dat in de loop van een onderzoek onrechtmatig is verkregen, altijd verwerpen? Is het wel verantwoord een heel onderzoek ongeldig te verklaren wegens het niet naleven van één eenvoudige procedureregel? En omgekeerd, is het niet normaal dat men van speurders die een onderzoek voeren, verwacht dat ze de procedureregels nauwgezet naleven? Hoe moet de rechter reageren als hij met onregelmatigheden wordt geconfronteerd? Mag hij zelf beslissen wat hij ermee moet?

Uit een grootschalig onderzoek van consultancybureau Möbius blijkt dat de invloed van de reële wachttijd op de bezoekerstevredenheid niet bijster groot is. Daartegenover staat dat de inzet van behulpzaam, vriendelijk en goed opgeleid personeel wél een belangrijke rol speelt in de perceptie van de dienstverlening. Die conclusies gelden zowel voor publieke als commerciële sectoren.

In een eerste deel hadden we het over de federale poot van de Duitse politie, meer bepaald het Bundeskriminalamt (BKA) en de Bundespolizei (BPol). Nu bekijken we het niveau van de deelstaten of Länder van dichterbij.