In een noodsituatie zoals de Covid-19-crisis kan de overheid verschillende kanalen gebruiken om burgers te informeren. De kanalen moeten worden gekozen op basis van de beoogde doelstellingen rekening houdend met de doelgroep(en) en het tijdstip van de crisis. De pers en sociale media blijven belangrijke spelers.

Het coronavirus heeft niet alleen een impact op onze gezondheid, de pandemie beïnvloedt ook de werking van onze instellingen, zoals die van de geïntegreerde politie. Het is nog te vroeg om de balans op te maken, maar zonder volledig te willen zijn, kunnen we toch al een aantal kanttekeningen maken.

In de huidige crisis lijkt het verschil tussen Gemeentelijke Administratieve Sancties (GAS) en strafrechtelijke sancties misschien kleiner, maar we zien vooral een wisselwerking tussen beide. Hoe en waarom zet de overheid GAS-boetes in om het niet-naleven van inperkingsmaatregelen bestraffen en wat zijn de gevolgen?

De huidige crisis is complex en ongezien, waardoor er op Belgisch federaal niveau moeilijke beslissingen met zware gevolgen moeten worden genomen. Verschillende partijen werken hierbij samen. Wie is er betrokken in het beslissingsproces en hoe is het overleg georganiseerd?

Samenscholingen vanaf drie personen zijn tijdens deze epidemie verboden. Een paradox voor de gevangeniswereld. Wat zijn de inperkingsmaatregelen in een gevangenis? Hoe wordt daar gewerkt? Wat zijn de mogelijkheden om binnen in gesloten gemeenschappen op te treden?

In een noodsituatie is de minister van Binnenlandse Zaken, samen met het Nationaal Crisiscentrum op federaal niveau, de gouverneur en de burgemeester op provinciaal en lokaal niveau, verantwoordelijk voor het strategisch beheer van de situatie, met inbegrip van de waarschuwing en de voorlichting van de bevolking.